Rozciąganie, temat rzeka. Wszyscy w koło krzyczą, że jest konieczne w treningu biegaczy. Prowadzone jest tysiące dyskusji. Rozciąganie przed czy po treningu? Statyczne czy dynamiczne? Ile czasu? Ale jaki tak naprawdę jest cel rozciągania? Bo chyba nie taki, żeby być bardziej rozciągniętym, to jest tylko efekt. Celem jest zwiększenie mobilności w stawach i poprawa ekonomii biegu. Ale z rozciąganiem jest jak ze wszystkim, w nadmiernych ilościach potrafi zaszkodzić.
Zastanawialiście się kiedyś nad faktem, że im więcej biegacie, tym mniej rozciągnięci jesteście? Nawet jak rozciągam się dość sporo to po miesięcznej przerwie znowu ledwo jestem w stanie dotknąć swoich stóp. Dlaczego tak się dzieje? Przecież podczas treningu nasz organizm adaptuje się do wysiłku. Podnoszą nam się takie parametry jak wydolność tlenowa, wyrzut serca, puls spoczynkowy, zwiększa się magazynowanie glikogenu. I przy tym wszystkim nasz organizm miałby sobie sam szkodzić poprzez zmniejszanie rozciągliwości mięśni? Przecież to mało logiczne.
Oczywiście każdy kij ma dwa końce i w błędzie jesteście, jak myślicie, że każę wam zaprzestać rozciągania. Musicie sobie uświadomić, że celem rozciągania jest przywrócenie normalnego zakresu ruchu w stawach. I tutaj wchodzi czynnik cywilizacyjny. Jesteśmy nadmiernie „pokurczeni” przede wszystkim z dwóch powodów. Pierwszy to siedzący tryb życia. W tej pozycji nasze mięśnie cały czas są przykurczone, szczególnie biodrowe, przez co znacznie skraca się zakres ruchu. Skraca się ponad przeciętną i musimy temu zapobiegać. Druga sprawa to chodzenie w butach. Niestety to w znacznym stopniu wpływa na skracanie się ścięgna Achillesa i łydki. I niestety musimy z tym walczyć poprzez rozciąganie.
